czasem trzeba się przyznać...

...przed samą sobą...

trzeba stanąć twarzą w twarz z rzeczywistością...

trzeba czasem popatrzeć na to co wokół bez upiększania na siłę...

czasem trzeba przyznać

tak, nie daję rady

tak, potrzebuję pomocy

miła Pani w aptece pomogła

"Odporność na stres i  równowaga emocjonalna"

głosi napis z opakowania...

placebo czy ziółka

ważne, że trochę pomogło

uspokoić siebie, nerwy...

warto by było jednak zadbać o przyczynę, a nie leczyć skutki...

ale do tanga trzeba dwojga...

uwielbiam

ten moment,

kiedy małe rączki obejmują mnie całą

i zaciskają się mocno

wtedy nic innego się nie liczy....

***

w tym roku reklamy świąteczne są wyjątkowo udane

niezła fabuła, świetna muzyka

lubię na nie patrzeć

ciepło mi w środku :)

kolejna z nich

KLIK

ryczę

ona śpi, a ja ryczę

przecież wiem, że takie rzeczy się zdarzają,

ale jednocześnie strach ścisnął mi serce

stała przy niskiej szafce

widziałam, że nogę ma za daleko

już wstawałam

zabrakło sekundy

poślizgnęła się i uderzyła buzią w kant szafki...

zęby wbiły się głęboko w dolną wargę...

ale chyba są wszystkie....

już dawno nie widziałam tyle krwi

jej oczy wielkie, przerażone....

i cisza

przeraźliwa cisza

nie mogła złapać oddechu

długo

dużo dłużej niż czasem bywało

ryczę,

bo przed oczami stanęły mi wszystkie najgorsze rzeczy

ta krew, ten bezdech

ryczę...

my head is a jungle

enjoy

macierzyństwo to dżungla

trochę tak

wczoraj ogarniałam mieszkanie pod wieczór

mówię do Ślubnego

"Weź zatrzymaj dzieciaki jakoś w pokoju to może zdążę ogarnąć kuchnię"

On:"Dobra, postaram się je ujarzmić"

potem, wycierając blaty kuchenne zaczęłam się śmiać sama do siebie...

jak walka o przetrwanie

zatrzymaj, ujarzmij....

a to tylko 4-latek i roczniak :)

tylko, albo aż ;)

tak, macierzyństwo to czasem dżungla,

to czasem walka o przetrwanie,

na gołe klaty

są dni, że budzisz się rano i marzysz tylko o tym by przetrwać,

dotrwać do wieczora

wyrodna matka?

niewdzięczna?

nie!

normalna!

bo matka to też człowiek,

a nie cyborg czy inny terminator,

też jest czasem zmęczona,

może mieć cięższy dzień już od rana,

trochę mniej cierpliwości niż zwykle...

ale to nie znaczy, że jest zła,

beznadziejna,

to nie znaczy, że nie kocha,

ba!

ona szaleje z miłości :)

i czasem wystarczy jej parę minut tylko dla siebie,

w ciszy i spokoju,

tak jak dziecko, które pada ze zmęczenia,

a czasem wystarcza mu 10 minut snu i znowu jest gotowe do szaleństw...

zły Święty Mikołaj...

zaczęło się świetnie już wczoraj :)

pierniki i mleko na okno

dzieci do łóżek

odliczanie

potem spałaszowaliśmy ze Ślubnym pierniki

zostawiając okruszki of kors (!)

wypiliśmy mleko

na szybę przykleiliśmy żelową nalepkę z Mikołajem

potem pozostawialiśmy prezenty

sprzeczając się przy tym gdzie i niemalże sikając ze śmiechu,

kiedy przy każdym ruchu Starszego padaliśmy nieruchomo na podłogę :)

nad ranem radość, zachwyt, niedowierzanie i dobry humor zasilił dobrą energią Starszego

Młodsza jeszcze nie wie o co caman,

ale Mikołaj zadbał i o nią,

ten zły niestety też :/

przychodnia dyżurująca

berodual, pulmicort, antybiotyk i inne syfy

dziewczyna porządnie miga się przed żłobkiem...

jak to jest z tymi Matkami

dziś przeczytałam tutaj bardzo ciekawy tekst i pozwoliłam sobie na pociągnięcie tematu u siebie

2.12.2015

grudzień przyszedł

trochę nie zauważyłam

roczek, wszechobecne choroby

syropy, antybiotyki, krople, psikadła

umówmy się, miałam prawo nie zauważyć ;)

tym bardziej, że jakoś szczególnie biało za oknem nie jest

raczej szaro, buro i ponuro...

tak, już grudzień

czas więc rozbudzić wokół świąteczny klimat :)

póki co chyba mogę pozwolić sobie na.........

;)

***

uwielbiam pakować prezenty

papier ozdobny, tasiemki, wstążeczki

relaksuje się przy tym...

spakowane i pochowane, poupychane gdzieś w szafach,

bo przecież Mikołaj roznosi prezenty ;)

uśmiechałam się pod nosem...

większość z nich będzie tak upchnięte do Świąt

dwa z nich z soboty na niedzielę powkładam pod poduszki...

nadgryzę pierniki zostawione dla Mikołaja i wypiję mleko....

nakleję na szybę żelową ozdobę, na znak, że tędy wszedł, bo komina przecież nie mamy...

wywołam uśmiech na Jego twarzy, bo Ona jeszcze zbyt mała by zrozumieć,

zobaczę te iskry w oczach,

niedowierzanie i radość...

nie mogę się doczekać...

:)

i znowu to samo

szybka decyzja...

zawitała myśl o żłobku dla Młodszej

następnego dnia takowy wybrałam

kolejnego dnia byłyśmy na oględzinach

kolejnego tygodnia miałyśmy rozpocząć tydzień adaptacyjny

ostatni punkt nie wypalił, mała komplikacja zwana przeziębieniem

obsuwa tydzień, ale plan aktualny

i co?

ja się boję

jak będzie?

wspomnienia z adaptacji w przedszkolu wracają...

działo się...

teraz jesteśmy na innym etapie

mam małą nadzieję, że będzie dobrze

równowaga w przyrodzie być musi!

błagam...

mam nadzieję, że to mi będzie ciężej

mam nadzieję, że Młoda wejdzie w to jak w masło

grunt w niej jest dobry, obym ja tego nie zepsuła

dzielna być muszę

damy radę!

bo jak nie my to kto..... ;)

już czas

:)

rok temu byłam przeziębiona, jak dziś...

o tej porze mniej więcej jechałam na łóżku z gołą pisią przez oddział patologii ciąży na porodówkę, bo lekarka na badaniu zobaczyła główkę Młodszej i się zestresowała...

 Przemknęła mi przez głowę myśl, że oto może faktycznie drugie porody są lżejsze

skoro nie boli za bardzo a tu już główka...

 o naiwności! 

Na porodówce okazało się, że Młodsza to żartowniś po tacie

i nie wyjdzie tak od razu, a jeszcze parę godzin posiedzi w brzuchu...

i pomyśleć, że trzeba w bólach zstąpić do piekieł, żeby wydać na świat taki cud...

 mój kochany mały wielki Cud...

Kocham Ją nad życie!

pamiętam strach w trakcie porodu, wiem, że bolało
pamiętam, że kazali przeć to parłam, oddychać to oddychałam,
pamiętam, że wydawało mi się, że to się nigdy nie skończy...
pamiętam jak usłyszałam jak przez mgłę, że już ma główkę w rękach,
pamiętam ten napływ dodatkowych sił, bo przecież za główką to jeszcze raz czy dwa i już
i pamiętam ten widok
goły, pomarszczony człowieczek z zamkniętymi oczami i szeroko otwartą w krzyku buzią na moim brzuchu...
pamiętam radość, która wręcz wylewała się ze mnie....
pamiętam... i zawsze będę.

jak bardzo porody różnią się od siebie - bardzo,
jak dużo zależy od właściwych osób obecnych wokół rodzącej-dużo...
dwa porody,
dwa kolosalnie różne porody...

Młodsza jutro o 4:50 skończy rok życia
tak bardzo się zmieniła przez ten czas
życzę jej przede wszystkim zdrowia i jeszcze przynajmniej 99 28.11.
słodkiego, miłego życia Kochanie :*

coś się kończy i coś zaczyna

chcesz i nie chcesz jednocześnie

szykowałaś się 9msc, ale do końca gotowa nie jesteś

marzysz już o tym, ale strach siedzi Ci na piersi...

niedługo (mam nadzieję, że szybko pójdzie) zostanę znów Ciocią :)

tam, niedaleko, w murach szpitalnych walczysz

i dasz radę

oby wszystko dobrze się skończyło

a ja czekam na wieści.....

żono moja...

Ja: przytulam Starszego i pytam: "A jak będziesz już duży to przytulisz mnie czasem?"
Starszy: "Taaak."

Ja: "A jak już będziesz miał żonę i dzieci, to będziesz mnie odwiedzał?"

Starszy:"Tak, po pracy. Będę krótko pracował."

po 20 minutowej zabawie wraca, z przemyśleniami...

Starszy: "Mamo wiesz? Ty chyba będziesz moją żoną"

Ja: "Nieeee, chyba nie."

Starszy: "Nie, nie, ja chcę żebyś Ty była moją żoną"

Ja:"Ja nie mogę, ale jak będziesz już duży to na pewno znajdziesz jakąś fajną dziewczynę i zostanie Twoją żoną"

Starszy, nieco naburmuszony: "To ja nie chcę być duży."

czy wspominałam jak bardzo Go kocham? :)

enjoy

goodnight!

czas pokaże...

już jest!

mam ją, nowiutką, nienaruszoną, pachnącą

dziś tak spędzę wieczór

znowu

wracam do gry :)

natchniona przez 1 z wpisów u Was postanowiłam, że czas wrócić do książek

chociaż pół godziny dziennie dam radę znaleźć :)

akurat dziś premiera książki Anny Ficner-Ogonowskiej

poprzednie czytałam jednym tchem z wypiekami na twarzy

zobaczymy jak będzie tym razem

liczę na podobne emocje ;)

czas pokaże...

prepare to fight

hehe

taaaak

kuchnia to miejsce, gdzie poruszam się po omacku,

a gotowanie..... to ciągła walka :)

imprezy dla znajomych, posiadówki ogarniam,

natomiast rodzinny obiad, na który przyjdzie nieco więcej osób niż moi rodzice to wyzwanie...

to nowość

i teraz cała jestem zestrachana, że nie podołam...

talent kulinarny?

nieee

nieobecny :)

ale przekonałam się, że dobry przepis to podstawa w tym przypadku :)

roczek Młodszej zbliża się nieubłaganie....

powoli w głowie tworzę menu

chciałabym, żeby na obiad było coś do wyboru, ale też nie chcę nawalić różności

muszę ogarnąć ile opcji do wyboru będzie

przystawki

zimne, ciepłe

ciasta

tort...

na pewno będzie taka ==> szarlotka

a na tort taki ==> biszkopt

to przepisy niezawodne, jak mi wyszły, to każdy jest w stanie je zrobić :)

sałatki ze dwie, grecka i taka z kukurydzą, szynką, selerem konserwowym

deska szynek, serów

papryki nadziewane na ciepło potem

obiad to rosół klasycznie, na drugie mięsa, ze 3 rodzaje...

do tego warzywa na parze, może buraczki

na razie natłok myśli...

a czas biegnie

tik tak tik tak

zostało 11dni....

od zera do bohatera

nie, nie chodzi o to, że Starszy był zerem, ale zaczynał od zera...

początki w przedszkolu były ciężkie

jak przypomnę sobie 1 września 2014 to mam ciary

płacz, krzyk, rozpacz...

a dziś wchodzimy, a On biegnie przede mną do sali

oczywiście jest przystanek przy krokodylu w akwarium, który puszcza bańki,

jest piątka przed drzwiami, a buziak w środku,

muszą być pewne stałe elementy,

może dają mu jakieś poczucie bezpieczeństwa,

tak

rytuały od czasu noworodkowego pomagają, uspokajają, wyciszają

a ja widzę jego uśmiech, widzę jak wita się z kolegami, jak nie odwraca się już po wejściu do sali,

widzę jaką drogę przeszedł od pamiętnego 01.09.2014

i jestem z niego dumna i cieszę się

i łzy wzruszenia napływają do oczu...

a dziś wzruszyło mnie coś jeszcze

nie śmiejcie się,

ale naprawdę :)

niczym ciężarna płacząca na reklamach pampków :) (bywało i tak)

mnie wzruszyła reklama allegro :o

poważka! o.O

o ta ==> KLIK

***

nie było mnie parę dni, a tu taka niespodzianka :)

tyle "nowych twarzy" :)

witam Was zatem :)

rozgośćcie się :)

sentymentalnie

tak, jestem sentymentalna

mam dla dzieci pudła, do których pakuję różne rzeczy

Jej sukienka z chrzcin,

ulubiony kocyk, który był z Nim od samiusieńkiego początku do ok. 3 r.ż. kiedy to podstępem mu go podebrałam :) jestem pewna, że gdyby teraz go zobaczył od razu chciałby z nim spać ;)

rysunki, pierścionek

obowiązkowo opaski noworodkowe ze szpitala

tak, jestem sentymentalna :)

mam zamiar dać im te pudła na 18stkę ;D

założyłam im maila, ale to niedawno dopiero

żałuję, że nie wcześniej, jeszcze w ciażach...

nie piszę systematycznie, ale czasem coś poślę

hasła dostaną wiadomo, na 18stkę ;)

dziś tak się zrobiło sentymentalnie...

Starszy 3,5 roku, Młodsza niebawem roczek

tak się zmienili.... zmieniają....

  

a temat natchniony klipem, który po południu mi mignął...

dobranoc :)

goście, goście...

wielkimi krokami zbliża się "roczek" Młodszej

w sobotę mała rozgrzewka, spotkanie ze znajomymi

przystawki, przystawki,, przystawki!

ktoś coś???

na pewno zrobię takie cosik ==> cuda w naleśniku pokrojone w małe kawałki "na raz", coś jak małe tortille...

tylko co do tego środka dać??

nurkuję zaraz w neta, ale wiadomo

nie ma to jak sprawdzone przepisy i sztuczki ;)

koniec

przyszedł ten czas

wiedziałam, że przyjdzie

czekałam

nawet się niecierpliwiłam,

ale jednocześnie bałam się...

Młodszą przestałam karmić piersią w dzień z początkiem września...

a w nocy karmienie trwało i trwało....

już jakieś 5 nocy minęło bez kp...

cieszę się, bo minęło samo, bezboleśnie dla niej, dla mnie...

jednak iskierka żalu w sercu jest.

11 miesięcy to kupa czasu

kp było dla nas łaskawe, fajne po prostu

zakładałam karmienie maks do roku, ale wiadomo

rozum swoje, serce swoje ;)

cieszę się zatem, że to przyszło samo,

że nie musiała to być moja decyzja,

po prostu tak się stało.

Szkoda tylko, że to był już ostatni raz w moim życiu...

oczywiście jeśli potoczy się ono dalej bez niespodzianek... niespodziewanych ;)

i znowu to samo...

pewnych rzeczy nie da się zmienić

lub

bardzo ciężko to zrobić

za każdym razem powtarzam sobie, że tym razem będzie inaczej,

tym razem na spokojnie,

na luzie...

i co?

i gówno!

za przeproszeniem of kors

jak jest?

w pośpiechu,

w ostatniej chwili,

poziom wnerwienia osiąga maksimum,

fazy gniewu, stresu, płaczu, zwątpienia, nadziei przeplatają się ze sobą,

po czym o wiele za późno padam na twarz...

tak jak dziś

jutro wyjazd

moim marzeniem jest dzień przed o 20 mieć wszystko wszyściutko przyszykowane

w przedpokoju, jedno obok drugiego,

a rano wstaję, ubieram się, zabieram pakunki i jadę...

tjaaaaaaa

never

już przestaję wierzyć, że kiedykolwiek to mi się przydarzy :)

ale ciągle mam nadzieję...

za każdym razem....

a tymczasem idę spać...

Miłego weekendu :)

to już :o

byłyśmy dziś na małych zakupach

i zobaczyłam, że to już...

świąteczne dekoracje,

ubrania e świątecznymi nadrukami,

bombki, choinki....

rok temu nie wpadłam w świąteczny nastrój

Młodsza miała miesiąc na święta

mieliśmy w głowie inny nastrój :)

tym razem,

mimo, że to jeszcze wcześnie,

czuję, że ten nastrój już się we mnie budzi :)

lubię

lubię ten czas :)

a tymczasem w weekend pierwsza impreza roczkowa :)

bo mają być dwie

co prawda do roczku jeszcze 3 tygodnie, ale z racji odległości km będzie tam i teraz ;)

wir przygotowań, w których pomaga mi dziś......

;)

ze względu na jakże ekonomiczną naturę

1 lampka wystarczyła, żeby w oczach szumiało :)

oddalam się zatem na spoczynek nocny :)

Młodej podobało się

najpierw z radością wygłaskała rączką wózek sklepowy Tesco,

po czym z ogromną dokładnością tę rączkę wylizała....

włos się na głowie jeży....

potem przesiadka do dobrze znanego, swojego :)

Dobranoc!

zaczerpnięte

świetny tekst

dający do myślenia

zmuszający do analizy "własnego podwórka"

ciekawy

polecam zatem!
przeczytane na dziecisawazne.pl ==>  KLIKNIJ

lubię czasem...

zamknąć oczy

nie myśleć o niczym

wyłączyć się i słuchać,

słuchać całą sobą,

zanurzyć się w nuty,

w dźwięk,

w głos

i tę gęsią skórkę słuchając właśnie tak też lubię

enjoy

siła sióstr

dobrze jest mieć siostrę

tym bardziej utalentowaną, kiedy samemu z tym nie po drodze

fajnie byłoby umieć szyć i tworzyć takie cudeńka :)

kiedyś na pewno spróbuję, jak pojawi się nieco więcej czasu...

w końcu powinnam mieć coś we krwi po dwóch babciach krawcowych :)

może nie wszystko popłynęło do siostry ;)

a ona to kocha, relaksuje się przy tym, więc pomogłam jej się zrelaksować ;)

i wymyśliłam sobie zawieszki na łóżeczko, pościel dla dzieciaków...

a ona, artystyczna dusza pani doktor, już pomyślała o maleńkich ślicznych szczególikach :)

już przebieram nóżkami kiedy dostanę od niej przesyłkę :D

Miłego Dnia!

w zawieszeniu

raz się boję, że się nie uda,

a za chwilę ogarnia mnie strach, że dostanę tę pracę...

i zrozum tu kobietę taką jak ja....

raz wolałabym już mieć za sobą ten telefon,

a jednocześnie chciałabym być jeszcze przed tą decyzją...

najbardziej chciałabym, żeby się udało, ale żebym mogła na spokojnie wszystko ogarnąć...

tak, chyba najbardziej przeraża mnie, że jeśli tak to już, teraz, zaraz

eh...

a może wcale...

za oknem piękna jesień,

Młodsza śpi, Starszy w przedszkolu, Ślubny w pracy,

a ja mam chwilkę dla siebie...

Miłego Dnia!!!

relax....

tak

dziś mogę odetchnąć

nie jestem już sama

piję wino, jem Raffaello i siedzę z słuchawkami w uszach słuchając głośno muzyki

reset

jednakże noc do łatwych należeć nie będzie zapewne

Młodsza chorutka

ataki kaszlu

pobudka będzie wczesna

i nie jedna

ale z "zapleczem" w postaci Ślubnego obok jakoś tak łatwiej

prościej

spokojnej nocy życzę :)

dobranoc

i znów się udało

dotrwałam do 19...

niestety

macierzyństwo to nie tylko czyste, uśmiechnięte i grzeczne dzieci z reklam

to też orka na ugorze

oczywiście kocham je nad życie

wiadomo

ale czasem są takie dni, jak wczoraj, że wieczorem po prostu płaczę

z bezsilności

ze zmęczenia

z tego, że jestem w tym sama

wczoraj tak było,

ale dziś już inaczej

do 19 dotrwałam bez większego wysiłku i bez nerwów

także super :)

apropo reklam

wkurzam się na te piękne, zadbane, spokojne uśmiechnięte mamy i ich idealne dzieci, które w nich występują

jeśli ktoś nie ma dzieci, ani większego kontaktu z nimi na co dzień gotów uwierzyć, że tak wygląda macierzyństwo/tacierzyństwo, a potem przychodzi życie i wygląda to nieco inaczej... 

i człowieka ogarnia albo złość, że nie tak miało być, albo żałość, że coś z nim nie tak skoro nie jest jak w reklamach

ostatnio widziałam jedną reklamę, która zahacza o prawdę

reklama bodajże Dicofloru

chłopczyk nie do końca idealny, starsza pani kręcąca głową z miną potępiającą i matkę i dziecko

ziarno prawdy w świecie reklam :)

zawsze coś

spokojnej nocy życzę :)

ja zajrzę jeszcze do swoich nieidealnych, ale jakże ukochanych dzieci i też wskoczę pod kołderkę

dziś jeszcze sama, ale jutro kończy się tydzień słomianej wdowy i na weekend znów będę żoną męża swego :)

dobranoc!

ssstressss

stres mnie dziś zgniótł...

może dlatego, że zasiedziałam się w domu?

teraz dochodzę do siebie

wszystko ze mnie schodzi

te emocje

nadal nic nie wiem

wyjaśni się w ciągu tygodnia

chciałabym, chciała.......

chciałabym, chciała.....

to byłby powrót do życia swego rodzaju

prędzej czy później to przede mną

jeśli teraz jest okazja, chciałabym ją wykorzystać

to oczywiście jednoznaczne z wieloma zmianami w życiu

i serce mi pęka na myśl o żłobku....

moja malutka nagle wśród obcych....

to byłoby najtrudniejsze,

ale przecież wiem z drugiej strony,

że to tak jak z przedszkolem

z każdym dniem lepiej

zobaczymy co przyniesie los...

 tymczasem musimy uporać się z kolejnymi przeziębieniami :/ eh, taki czas...

zdrówka! :)

jak grom z jasnego nieba

wczoraj odebrałam telefon

i pojawiła się nadzieja...

czy naprawdę miałabym, aż takie szczęście??

akurat trafione w punkt?

czy tylko los chce ze mnie okrutnie zadrwić

w głowie kłębią się myśli

raz planuję,

a za chwilę się strofuję, że przecież nic nie jest przesądzone

huśtawka

radość, strach, stres, nadzieja

to wszystko na raz

okaże się w poniedziałek

jeśli ktokolwiek tu zagląda

proszę o kciuki i ciepłe myśli...

melancholijny czas

to już

przyszedł ten czas w roku

za oknem zimno, mokro, pochmurno

ciemno

zakładam ciepły sweter i ciepłe skarpety

rozmyślam

zatrzymuję się na chwilę

zapadam w jesienno-zimowy letarg

oczywiście pomijając szalone dni. w których trzeba ogarnąć 4-latka i 1-latkę :)

ale wieczory są moje

wtedy mogę popatrzeć w ścianę

posłuchać sentymentalnych kawałków

mieć dreszcze i gęsią skórkę na skórze

szaleństwo a nieodpowiedzialność

leżą blisko siebie

co nam strzeliło do głowy, żeby oszczędności wypuścić na remont łazienki??

co prawda oszczędzaliśmy na niego, ale okoliczności się zmieniły...

ale łazienka wyszła pięknie :)

słomiana wdowa

i tak od 3 lat...

teraz już zaczyna ciążyć...

niby to 4 dni w tygodniu

tylko i aż

teraz przy dwójce dzieci czuję to...

to o czym wszyscy na około mówią od dawna,

a ja zawsze powtarzam, że jest ok, że daję radę,

uśmiecham się

teraz mnie to dopadło

może po prostu nie starcza mi sił,

męczy mnie, że muszę być w gotowości non stop,

bo jestem tylko ja

w weekend mogę odetchnąć ale to już nie to samo.

Tym bardziej, że Starszy tęskni....

już wszystkich uwiera ta sytuacja...

gdyby tylko zmiana pracy była jak pstryknięcie palcem...

ale tak nie jest,

więc zaciskam zęby...

co mi pozostaje

wkurzam się

wkurzam się ze strachu

udaję, że nie widzę

czasem odwracam wzrok...

boję się

boję się, że oni się starzeją,

że szybciej się męczą,

że co chwilę coś tam im dolega,

boję się...

boję się, że może ich zabraknąć...

mimo, że jak to na linii dziecko-rodzic są spięcia, są kłótnie,

to nie wyobrażam sobie że ich nie ma....

nie chcę zauważać, że się starzeją....

ale nie chcę się też wkurzać

to bez sensu

może ranić

powinnam po prostu być obok,

być pomocną...

jeszcze nie umiem.

jeszcze z tym walczę.

będę doktorem...

inhalacje, kaszel, antybiotyk, leki p/alergiczne

wizyty, kolejki, zarazki

rozbieżności.

i na końcu jest Matka

musi zdecydować

nie lepiej było iść na lekarski i samemu się leczyć?

i co ja mam teraz zrobić :/

zimno chmurno w duszy i na świecie

pan Wojtek poprawił humor

wywołał uśmiech

zwykle poważny, skupiony, przejmujący się

dziś zażartował

nie wiem co bardziej mnie rozbawiło

sam żart czy żart w jego wykonaniu

nawet nie wie jak to pomogło.

tymczasem padam na twarz

nie będę niczego tłumaczyć

po prostu piszę