czasem trzeba się przyznać...

...przed samą sobą...

trzeba stanąć twarzą w twarz z rzeczywistością...

trzeba czasem popatrzeć na to co wokół bez upiększania na siłę...

czasem trzeba przyznać

tak, nie daję rady

tak, potrzebuję pomocy

miła Pani w aptece pomogła

"Odporność na stres i  równowaga emocjonalna"

głosi napis z opakowania...

placebo czy ziółka

ważne, że trochę pomogło

uspokoić siebie, nerwy...

warto by było jednak zadbać o przyczynę, a nie leczyć skutki...

ale do tanga trzeba dwojga...

uwielbiam

ten moment,

kiedy małe rączki obejmują mnie całą

i zaciskają się mocno

wtedy nic innego się nie liczy....

***

w tym roku reklamy świąteczne są wyjątkowo udane

niezła fabuła, świetna muzyka

lubię na nie patrzeć

ciepło mi w środku :)

kolejna z nich

KLIK

ryczę

ona śpi, a ja ryczę

przecież wiem, że takie rzeczy się zdarzają,

ale jednocześnie strach ścisnął mi serce

stała przy niskiej szafce

widziałam, że nogę ma za daleko

już wstawałam

zabrakło sekundy

poślizgnęła się i uderzyła buzią w kant szafki...

zęby wbiły się głęboko w dolną wargę...

ale chyba są wszystkie....

już dawno nie widziałam tyle krwi

jej oczy wielkie, przerażone....

i cisza

przeraźliwa cisza

nie mogła złapać oddechu

długo

dużo dłużej niż czasem bywało

ryczę,

bo przed oczami stanęły mi wszystkie najgorsze rzeczy

ta krew, ten bezdech

ryczę...

my head is a jungle

enjoy

macierzyństwo to dżungla

trochę tak

wczoraj ogarniałam mieszkanie pod wieczór

mówię do Ślubnego

"Weź zatrzymaj dzieciaki jakoś w pokoju to może zdążę ogarnąć kuchnię"

On:"Dobra, postaram się je ujarzmić"

potem, wycierając blaty kuchenne zaczęłam się śmiać sama do siebie...

jak walka o przetrwanie

zatrzymaj, ujarzmij....

a to tylko 4-latek i roczniak :)

tylko, albo aż ;)

tak, macierzyństwo to czasem dżungla,

to czasem walka o przetrwanie,

na gołe klaty

są dni, że budzisz się rano i marzysz tylko o tym by przetrwać,

dotrwać do wieczora

wyrodna matka?

niewdzięczna?

nie!

normalna!

bo matka to też człowiek,

a nie cyborg czy inny terminator,

też jest czasem zmęczona,

może mieć cięższy dzień już od rana,

trochę mniej cierpliwości niż zwykle...

ale to nie znaczy, że jest zła,

beznadziejna,

to nie znaczy, że nie kocha,

ba!

ona szaleje z miłości :)

i czasem wystarczy jej parę minut tylko dla siebie,

w ciszy i spokoju,

tak jak dziecko, które pada ze zmęczenia,

a czasem wystarcza mu 10 minut snu i znowu jest gotowe do szaleństw...

zły Święty Mikołaj...

zaczęło się świetnie już wczoraj :)

pierniki i mleko na okno

dzieci do łóżek

odliczanie

potem spałaszowaliśmy ze Ślubnym pierniki

zostawiając okruszki of kors (!)

wypiliśmy mleko

na szybę przykleiliśmy żelową nalepkę z Mikołajem

potem pozostawialiśmy prezenty

sprzeczając się przy tym gdzie i niemalże sikając ze śmiechu,

kiedy przy każdym ruchu Starszego padaliśmy nieruchomo na podłogę :)

nad ranem radość, zachwyt, niedowierzanie i dobry humor zasilił dobrą energią Starszego

Młodsza jeszcze nie wie o co caman,

ale Mikołaj zadbał i o nią,

ten zły niestety też :/

przychodnia dyżurująca

berodual, pulmicort, antybiotyk i inne syfy

dziewczyna porządnie miga się przed żłobkiem...

jak to jest z tymi Matkami

dziś przeczytałam tutaj bardzo ciekawy tekst i pozwoliłam sobie na pociągnięcie tematu u siebie

2.12.2015

grudzień przyszedł

trochę nie zauważyłam

roczek, wszechobecne choroby

syropy, antybiotyki, krople, psikadła

umówmy się, miałam prawo nie zauważyć ;)

tym bardziej, że jakoś szczególnie biało za oknem nie jest

raczej szaro, buro i ponuro...

tak, już grudzień

czas więc rozbudzić wokół świąteczny klimat :)

póki co chyba mogę pozwolić sobie na.........

;)

***

uwielbiam pakować prezenty

papier ozdobny, tasiemki, wstążeczki

relaksuje się przy tym...

spakowane i pochowane, poupychane gdzieś w szafach,

bo przecież Mikołaj roznosi prezenty ;)

uśmiechałam się pod nosem...

większość z nich będzie tak upchnięte do Świąt

dwa z nich z soboty na niedzielę powkładam pod poduszki...

nadgryzę pierniki zostawione dla Mikołaja i wypiję mleko....

nakleję na szybę żelową ozdobę, na znak, że tędy wszedł, bo komina przecież nie mamy...

wywołam uśmiech na Jego twarzy, bo Ona jeszcze zbyt mała by zrozumieć,

zobaczę te iskry w oczach,

niedowierzanie i radość...

nie mogę się doczekać...

:)

i znowu to samo

szybka decyzja...

zawitała myśl o żłobku dla Młodszej

następnego dnia takowy wybrałam

kolejnego dnia byłyśmy na oględzinach

kolejnego tygodnia miałyśmy rozpocząć tydzień adaptacyjny

ostatni punkt nie wypalił, mała komplikacja zwana przeziębieniem

obsuwa tydzień, ale plan aktualny

i co?

ja się boję

jak będzie?

wspomnienia z adaptacji w przedszkolu wracają...

działo się...

teraz jesteśmy na innym etapie

mam małą nadzieję, że będzie dobrze

równowaga w przyrodzie być musi!

błagam...

mam nadzieję, że to mi będzie ciężej

mam nadzieję, że Młoda wejdzie w to jak w masło

grunt w niej jest dobry, obym ja tego nie zepsuła

dzielna być muszę

damy radę!

bo jak nie my to kto..... ;)