this is madness

czekałam na ten nowy rok z nadzieją,

a tymczasem mój nastrój leci na łeb na szyję...

siedzi we mnie jakiś strach, stres...

nie jestem w stanie nic zrobić
Młoda w żłobku, Starszy w przedszkolu,

ja zamiast wykorzystać ten czas to siedzę i nic nie robię...

a może robię

użalam się nad sobą...

bez sensu totalnie

czuję się jakoś tak depresyjnie

chcę się wziąć w garść, ale jakoś nie mogę

szukam pracy, bezowocnie,

zamiast wykorzystać te ostatnie chwile bycia w domu,

cieszyć się nimi,

to żyję w jakimś poczuciu winy, że powinnam już pracować...

to wszystko dużo mnie kosztuje...

i ten ściśnięty żołądek co rano

nie chcę tak żyć

i jednocześnie chyba nie umiem inaczej

i to jest jeszcze bardziej dołujące

z zazdrością patrzę na wszystkich, którzy pracę mają...

nie potrafię podejść do tego na luzie

mam ochotę krzyczeć

aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa