i znów to mam

znowu patrząc na człowieka zastanawiam się jakie ma żyły :o

tak... jestem znowu kobietą pracującą...
teraz to dopiero życie nabrało tempa

żłobek, przedszkole, praca, dom

wstawanie skoro świt, a w zasadzie jeszcze w nocy...

pytania: "Mamo, dlaczego wychodzimy z domu w nocy" :o

dziś już czwartek, a dopiero był poniedziałek...

wow

aż się boję, że życie przeleci mi tak szybko....

this is madness

czekałam na ten nowy rok z nadzieją,

a tymczasem mój nastrój leci na łeb na szyję...

siedzi we mnie jakiś strach, stres...

nie jestem w stanie nic zrobić
Młoda w żłobku, Starszy w przedszkolu,

ja zamiast wykorzystać ten czas to siedzę i nic nie robię...

a może robię

użalam się nad sobą...

bez sensu totalnie

czuję się jakoś tak depresyjnie

chcę się wziąć w garść, ale jakoś nie mogę

szukam pracy, bezowocnie,

zamiast wykorzystać te ostatnie chwile bycia w domu,

cieszyć się nimi,

to żyję w jakimś poczuciu winy, że powinnam już pracować...

to wszystko dużo mnie kosztuje...

i ten ściśnięty żołądek co rano

nie chcę tak żyć

i jednocześnie chyba nie umiem inaczej

i to jest jeszcze bardziej dołujące

z zazdrością patrzę na wszystkich, którzy pracę mają...

nie potrafię podejść do tego na luzie

mam ochotę krzyczeć

aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

hart... ciała

eh popełniłam chyba wszystkie możliwe błędy w hartowaniu odporności dzieci...

zrobiłam to jednocześnie mając w głowie, żeby nie przegrzewać....

i ukisiłam małoletnich

za każdym razem dobrze zaczynałam od narodzin, a potem równia pochyła....

wczoraj poczytałam, otworzyły mi się oczy i co?

znów pudło

co prawda zrobiłam wietrzenie mieszkania na mrozie 15stopniowym w kurtkach,

bo stchórzyłam z wyjściem na spacer,

Starszemu może i wyjdzie na dobre, ale Młodsza.....

tak, powinnam była zaczekać, aż całkiem ozdrowieje...

a tymczasem wieczorem zaczęła mocniej kaszleć...

człowiek myśli, że mądry, że wie,

a tu się okazuje, że wszystko na opak

i gówno z tego...

niech no tylko wygrzebiemy się z choróbsk

spacer codziennie....

takie postanowienie

noworoczne?

nie, bo ich nigdy się nie spełnia

postanowienie w imię zdrowia

niech będzie

i odsyłam tutaj KLIK